امیر مهدی ثمره ی عشق ما

پسرم بزرگ مرد من تو بهترینی تو 47 روزگیت شما رو بردیم واسه ختنه پیش اقایه دکتر بسکابادی یکی دیگه از سخت ترین مراحل زندگیتو به راحتی پشت سر گذاشتی عشق مامان اول که رفتیم اقایه دکتر معاینه ات کرد و بهت شربت استامینفون داد و دیفین هیدرامین از اونجایی که تازه یاد گرفتی چطوری قطره ها رو بریزی بیرون دردسری داشتیم باهات خوب که فکر میکردم خوردی دارو رو با اب دهنت قاطی میکردی و اروم همه رو میریختی بیرون و ما مجبور شدیم دوبار از دکتر دارو بگیریم یک ساعت نشستیم تا شما خواب الود بشی تا بریم واسه مرحله سختش قبل شما دوتا پسر دیگه هم بودن که جفت اونا هم اسمشون با امیر شروع میشد امیر حسن و امیر رضا اول امیر حسین رفت واسه ختنه طفلی انق...

می ترسم !می ترسم از آن زمان که آغوش مادر برای حجم تنت کوچک شود و نتوانم اینگونه تورادرآغوش کشم وبه تو آرامش دهم.   این روزهایم را دوست میدارم با همه ی سختی ها ودلشوره هایش... حتی آن هنگام که به واسطه ترسی که خودم میسازم اشک میریزم و هیچ چیز آرامم نمیکند. این روزهای دوتایی بودنمان را دوست دارم ونمیخواهم هیچ کس و هیچ کس شریک این لحظه ها شود. من و پدرت برای انجام وظایفمان می کوشیم. آری وظایفمان.... ماوظیفه داریم تمام توانمان را و هست ونیستمان را خرج بالندگی توکنیم.بدون توقع وچشمداشت هیچ بازگشتی حتی به قدریک سلام ناگاه ویایک احوالپرسی اجباری... آزادی مادر....آزاد.....هنگام بالندگی ات.... آن هنگام ...

از تو یک نقاشی میکشم             تورا باآن لبخند زیبایت                                    باآن چشمهای معصوم                                                      &...

درست زمانی که بین همه اگرها وبایدها وچون وچراهامصمم میشوی بنشینی وبر سر سجاده مهرش وازخدا نام مادررا التماس کنی، آن زمان است که خدا نعمتش را...منتش را... بر سرت تمام کند ونام زیبای مادر را برازنده باقی اسمت کند قصه تنهایی روزهای زندگیت تمام میشود.یکی می آید که تو به لطف بودنش بهترین حس ها راتجربه می کنی وبه ضمانتش وام مادرانه میگیری...   به همین تسهیل بی بدیل ، خودت به میل خودت ، خودرا ازدفتراولویت ها داوطلبانه خط میزنی و یک نفر را مادرانگی میکنی تا انتهای زندگی...   درست مثل مادرت   یادم بماندکه همه اینها خستگی دارد...نگرانی دارد...ازخودگذشتگی دارد...این حذف خود ها!!!!!!درخیلی جاهای زندگی سخت است....

پسرم مراقب باش ، اینجا زمین است . اینجا زمین گاهی خشک و سخت ، وگاهی نرم و نمناک است.اما باید طوری زندگی کنی که همیشه ردپای بودنت برای جهان و جهانیان بماند . نگذار زمین و آسمان سرنوشت تو راتعیین کنند و باید این را بدانی که نه آمدنمان دست خودمان است ونه رفتنمان!!!اما آمدن ورفتن دونقطه اند، اینکه چگونه بهم وصل میشوند ، هنرآدم بودن وآدم ماندن ماست... ...

توبزرگ میشوی وبزرگتر.... ومن هرروز دلتنگ روزهای کودکی ات میشوم روزهای نوزادی .روزهایی که به غیر از آغوش من ماْوایی نداشتی. دلتنگ روزهایی هستم که به سرعت سپری شد. خیلی زود گذشت.روزی که خدا فرشته ای را به من هدیه داد تا زین پس نگهدار او باشم. امانتدار خدا هستم تا از تو پاسداری کنم. ازتو وزیباییهایت.  هرروز که میگذرد عشق من به تو صدچندان میشود یک ماه و15  روز از آمدنت میگذرد توبزرگ میشوی ومن هر روز که میگذرد در دریای عشق توکوچکتر میشوم.... و شاید همین روزها غرق شوم........... به مناسبت چهلمین روز تولدت چکاپ چهل روزگی ...